In december heb ik mijn novasure operatie gehad en begin maart had ik daarover een interview in de Telegraaf. Daar zijn zoveel lieve berichtjes op binnen gekomen met beterschapswensen en berichtjes van vrouwen die zich in mijn verhaal herkenden.
Onlangs had ik het controlegesprek met de gynaecoloog en voor alle meelevende mensen en voor de vrouwen die om mijn vervolg ervaringen vroegen, wil ik graag even vertellen hoe het na de operatie is verlopen en hoe het er nu voorstaat.
Hierbij eerst nog even een korte uitleg van de ingreep.
Bij de novasure behandeling branden ze het baarmoederslijmvlies weg zodat het bloedverlies minder wordt of zelfs helemaal stopt.
Direct na de operatie had ik nog pijnlijke krampen en wat bloedverlies. De krampen werden per dag minder en daar had ik na een week geen last meer van. Ook was ik een week lang erg vermoeid en had ik last van hoofdpijn/migraine. Dit had ik ook bij mijn menstruaties, dus die koppel ik aan het hormoon gebeuren.
Ik heb veel rust gepakt en had constant een warme pittenzak op mijn buik. Na drie dagen heb ik weer even buiten een klein rondje gelopen omdat ik behoefte had een frisse lucht en dat ging goed en heb ik daarna dagelijks weer opgepakt.
Op kerstavond (jippie), 10 dagen na de ingreep, kreeg ik last van menstruatiekrampen en wat bloedverlies. De krampen hielden twee-drie dagen aan en het bloedverlies 10 dagen.
Het was echt licht bloedverlies en niet te vergelijken met het HMB (hevig menstrueel bloedverlies) dat ik heb gehad. Tot ca zes weken na de operatie had ik nog wat last van waterige afscheiding. Dit hoort er gewoon bij. Je hebt tenslotte inwendige brandwonden die moeten herstellen.
Zo lang je na de operatie nog bloedverlies hebt mag je, in verband met infectiegevaar, geen gebruik maken van tampons, in bad liggen, zwemmen of gemeenschap hebben.
Inmiddels is de operatie bijna vier maanden geleden en gaat het heel goed. Heel af en toe heb ik nog eens wat lichte kramp in mijn buik. Dit is waarschijnlijk op de dag dat ik normaal gesproken mijn menstruatie zou krijgen. En ik heb echt geluk gehad, want ik heb vanaf 5 januari helemaal geen bloedverlies meer gehad.
Onlangs pakte ik een klein handtasje over en daar onderin lagen ca 10 tampons. En ik was echt even in twijfel. Tja, wat ga ik nu doen? Ik kon echt nooit zonder de deur uit.
Ik heb er twee in mijn tasje gedaan, voor je weet maar nooit… Al denk ik niet dat ik ze ooit nog nodig zal hebben. Maar dan kan ik er vast iemand anders op een ongelukkig moment blij mee maken. De rest heb ik een potje op mijn toilet gezet voor bezoek dat het nodig heeft. En iedere keer als ik dat potje zie staan ben ik weer zo enorm dankbaar dat ik er vanaf ben. Ik gun dit iedereen met HMB.
Dit is mijn persoonlijke ervaring. Het zal bij iedere vrouw weer anders verlopen en anders voelen. Via mijn site krijg ik regelmatig medisch inhoudelijke vragen hierover. Omdat ik geen medisch expert ben zal ik je altijd doorverwijzen naar je gynaecoloog. Heb je twijfels omtrent je behandeling vraag dan via je huisarts een second opinion aan.
