Vorige week vrijdag kwam ik aan in Egmond en ben ik letterlijk en figuurlijk aan het balanzeren geweest.
Vanaf vorige week donderdag had ik al flinke hoofdpijn en eindelijk was het dinsdag een heel stuk minder. Daar knap je een heel stuk van op.Mijn ontspanning, maar tegelijkertijd ook inspanning, zoek in in wandelen door de duinen en op het strand langs de zee. Maar ook in foto’s maken, schrijven, boeken luisteren en bij de haard zitten. Genieten van mijn koffie, kruidenthee en af en toe een wijntje en een goed gesprek met lieve mensen om mijn heen.
Afgelopen maandag was even minder met te veel (hoofd)pijn en heb ik voornamelijk mijn rust gepakt. Een korte wandeling gemaakt, gezellig samen gegeten, bij de haard gezeten en op tijd naar bed gegaan.
Tijdens het revalidatietraject heb ik geleerd dat ik mijn batterij niet verder leeg moet laten lopen dan 20%, omdat mijn lichaam ook energie nodig heeft om weer op te laden. Toen ik maandag wakker werd was de batterij al half leeg doordat ik een gebroken nacht had door de pijn. Dus goed naar mijn lichaam geluisterd en een fijne relaxdag thuis gehad. Door de chronische pijn en bijhorende chronische vermoeidheid is het belangrijk om steeds te blijven voelen in body & mind en proberen niet je grenzen te overschrijden en in balans te blijven.
Door het weekje weg liep ik achter met studie en training en had ik nog een lange afspraak bij de huisarts en een coachcall van 1,5 uur en ging ik wederom over mijn grenzen. Dus lekker nagenieten bij deze foto’s van afgelopen vrijdagmiddag in de mooie duinen. Hoe nietig kun je je dan weer voelen in dit grootse gebied met deze machtig mooie Schotse Hooglanders tijdens golden hour. Ik waande mij bijna in Afrika. Weer even dit geluksgevoel van de wandeling oproepen.
